«Ουκ αρνησομεθα σε φιλη Ορθοδοξια, ου ψευδομεθα σε πατροπαραδοτο

«Ουκ αρνησομεθα σε φιλη Ορθοδοξια, ου ψευδομεθα σε πατροπαραδοτον σεβας. Εν σοι εγεννεθημεν, εν σοι ζωμεν, εν σοι κοιμησομεθα. Ει δε και καλεσει καιρος και μυριακις υπερ σου τεθνηξομεθα». (Ιωσηφ Βρυεννιος)

Τρίτη 6 Μαρτίου 2012

ΓΙΑΤΙ ΑΚΟΛΟΥΘΩ ΤΟ ΠΑΤΡΙΟ ΕΟΡΤΟΛΟΓΙΟ Ο νέος πασχάλιος κανών, ομού με το νέο, παπικό ημερολόγιο, έχει καταδικαστεί από τρείς Πανορθόδοξες Συνόδους (των ετών 1583, 1587 και 1593). Με το νέο ημερολόγιο, περιορίζεται (ενίοτε, σχεδόν εξαφανίζεται) η νηστεία των Αποστόλων. Κατά τα έτη 1725 και 1783, δύο οικουμενικοί Πατριάρχες (οι Ιερεμίας Γ´ και Καλλίνικος), καθαιρέθηκαν επειδή απλώς πρότειναν να περιοριστεί η νηστεία των Αποστόλων σε ορισμένες ημέρες! Ο ταυτόχρονος εορτασμός όλων των Ορθοδόξων Χριστιανών (των επιμέρους τοπικών Εκκλησιών), αποτελεί εκκλησιαστική παράδοση. Αναλυτικότερα, ο Πατριάρχης Ιεροσολύμων Χρύσανθος (18ος αι.), αναφέρει: “... Ανάμεσα εις τας πολλάς εκκλησιαστικάς παραδόσεις, είναι μία και αναγκαιοτάτη, η ανάγνωσις των Ιερών Ευαγγελίων των τεσσάρων Ευαγγελιστών, των Πράξεων και των Επιστολών των Αγίων Αποστόλων, τα οποία πρέπει να συναναγιγνώσκονται εις όλας τας κατά την οικουμένην Ορθοδόξους Εκκλησίας”. Το αυτό μαρτυρεί και ο ίδιος ο Αρχιεπίσκοπος Χρυσόστομος Παπαδόπουλος, πριν τον κυριεύσει το δαιμόνιον της καινοτομίας. Πιο συγκεκριμένα έγραφε ότι: “ Η επιστολή αυτή του Πατριάρχου Ιερεμίου, χαρακτηρίζει ως άριστα την θέσιν, ήν ευθύς κατέλαβεν η Ορθοδοξία απέναντι της Γρηγοριανής τροποποιήσεως του ημερολογίου. Θεωρείται αυτή ως μία των πολλών καινοτομιών της πρεσβυτέρας Ρώμης, παγκόσμιον σκάνδαλον και αυθαίρετος των εκκλησιαστικών παραδόσεων καταπάτησις”(Διάλογος περί του εορτολογίου της Ορθοδόξου Εκκλησίας, Λάρισα 2008, σελ. 14). Ο Ουρανός έδειξε, με πολλές θεοσημείες, ότι, συνεορτάζει με τις τοπικές Εκκλησίες που ακολουθούν το πάτριο. Ενδεικτικά, αναφέρουμε την αλλαγή της φοράς των υδάτων του Ιορδάνη, τη νεφέλη που εμφανίζεται κατά τη γιορτή της Μεταμορφώσεως, με το πάτριο, στα Ιεροσόλυμα, ενώ το αίμα που ρέει από το δέντρο που μαρτύρησε ο Άγιος Νικόλαος ο εν Βουνένοις, ρέει μόνο κατά την ημέρα της γιορτής του Αγίου με το πάτριο. Τέλος, ο Δωσίθεος Ιεροσολύμων (Δωδεκάβιβλος, βιβλίο ΙΒ´, παρ. Β´), αναφέρει το γνωστό θαύμα του Βελιγραδίου, την ημέρα της γιορτής του Προφήτου Ηλία, με το πάτριο. Η ιστορία με το πρόσφορο που πέτρωσε, είναι σε όλους γνωστή, οπότε, χάριν συντομίας, δεν την αναφέρουμε. Από όλα τα παραπάνω προκύπτει ότι, το πρόβλημα δεν βρίσκεται μόνο στον πασχάλιο κανόνα, αλλά και στο νέο καλανδάριο(ημερολόγιο). Σύμφωνα με τη Πατριαρχική εγκύκλιο του 1920,τον καταστατικό χάρτη της αιρέσεως του Οικουμενισμού, η αλλαγή του ημερολογίου έπρεπε να γίνει, όχι για επιστημονικούς, ή άλλους λόγους, αλλά μέσα στο πλαίσιο του Οικουμενισμού. Για να συνεορτάζουν ταυτόχρονα όλες οι “εκκλησίες”. Καταλάβετε το αδελφοί μου, χωρίς κοινό ημερολόγιο δεν μπορεί να υπάρχει Οικουμενισμός (πρέπει πχ. να γιορτάζει Χριστούγεννα και ο Ορθόδοξος, και ο παπικός, για να μπορέσουν να συμπροσευχηθούν επί του αυτού γεγονότος). Η εισαγωγή της καινοτομίας έγινε από μία χούφτα μασόνους (αποδεδειγμένα), και όχι υπό όλης της Εκκλησίας. Αποδεχόμενος το νέο ημερολόγιο, νιώθω σαν να κάνω υπακοή στον αντίχριστο, τα όργανά του και τα πονηρά σχέδιά των (αφού δεν συνέτρεχε κανένας άλλος σοβαρός λόγος, για την αλλαγή του ημερολογίου). Οι καινοτομήσαντες ήξεραν εκ των προτέρων ότι η κίνησή τους θα προκαλέσει διχασμούς και σχίσματα στην Εκκλησία, άρα ήταν πράξη a priori, μη θεάρεστος. Αναλυτικότερα, η έκθεσις της επιτροπής επί του ημερολογιακού ζητήματος (έτος 1923), με εξέχων μέλος τον Χρυσόστομο Παπαδόπουλο, αναφέρει ότι: “ουδεμία τούτων (Εκκλησία) δύναται να χωρισθεί των λοιπών και αποδεχθεί το νέο ημερολόγιον χωρίς να καταστεί σχισματική απέναντι των άλλων”. Το ημερολόγιο δεν άλλαξε για επιστημονικούς λόγους, όπως πολλοί ισχυρίζονται. Έπρεπε, λένε, να γίνει η αλλαγή για να επανέλθει η ισημερία, όπως ήταν κατά τη περίοδο της Α´ Οικουμενικής Συνόδου, άρα να βρίσκεται ορθότερα η ημέρα εορτασμού του Πάσχα... Ψέμματα αδελφοί μου! Αν αυτός ήταν ο λόγος της καινοτομίας, τότε γιατί άφησαν άθικτο τον πασχάλιο κανόνα, και γιορτάζουν το Άγιον Πάσχα, ουσιαστικά με το Ιουλιανό Ημερολόγιο;


ΓΙΑΤΙ ΑΚΟΛΟΥΘΩ ΤΟ ΠΑΤΡΙΟ ΕΟΡΤΟΛΟΓΙΟ Ο νέος πασχάλιος κανών, ομού με το νέο, παπικό ημερολόγιο, έχει καταδικαστεί από τρείς Πανορθόδοξες Συνόδους (των ετών 1583, 1587 και 1593). Με το νέο ημερολόγιο, περιορίζεται (ενίοτε, σχεδόν εξαφανίζεται) η νηστεία των Αποστόλων. Κατά τα έτη 1725 και 1783, δύο οικουμενικοί Πατριάρχες (οι Ιερεμίας Γ´ και Καλλίνικος), καθαιρέθηκαν επειδή απλώς πρότειναν να περιοριστεί η νηστεία των Αποστόλων σε ορισμένες ημέρες! Ο ταυτόχρονος εορτασμός όλων των Ορθοδόξων Χριστιανών (των επιμέρους τοπικών Εκκλησιών), αποτελεί εκκλησιαστική παράδοση. Αναλυτικότερα, ο Πατριάρχης Ιεροσολύμων Χρύσανθος (18ος αι.), αναφέρει: “... Ανάμεσα εις τας πολλάς εκκλησιαστικάς παραδόσεις, είναι μία και αναγκαιοτάτη, η ανάγνωσις των Ιερών Ευαγγελίων των τεσσάρων Ευαγγελιστών, των Πράξεων και των Επιστολών των Αγίων Αποστόλων, τα οποία πρέπει να συναναγιγνώσκονται εις όλας τας κατά την οικουμένην Ορθοδόξους Εκκλησίας”. Το αυτό μαρτυρεί και ο ίδιος ο Αρχιεπίσκοπος Χρυσόστομος Παπαδόπουλος, πριν τον κυριεύσει το δαιμόνιον της καινοτομίας. Πιο συγκεκριμένα έγραφε ότι: “ Η επιστολή αυτή του Πατριάρχου Ιερεμίου, χαρακτηρίζει ως άριστα την θέσιν, ήν ευθύς κατέλαβεν η Ορθοδοξία απέναντι της Γρηγοριανής τροποποιήσεως του ημερολογίου. Θεωρείται αυτή ως μία των πολλών καινοτομιών της πρεσβυτέρας Ρώμης, παγκόσμιον σκάνδαλον και αυθαίρετος των εκκλησιαστικών παραδόσεων καταπάτησις”(Διάλογος περί του εορτολογίου της Ορθοδόξου Εκκλησίας, Λάρισα 2008, σελ. 14). Ο Ουρανός έδειξε, με πολλές θεοσημείες, ότι, συνεορτάζει με τις τοπικές Εκκλησίες που ακολουθούν το πάτριο. Ενδεικτικά, αναφέρουμε την αλλαγή της φοράς των υδάτων του Ιορδάνη, τη νεφέλη που εμφανίζεται κατά τη γιορτή της Μεταμορφώσεως, με το πάτριο, στα Ιεροσόλυμα, ενώ το αίμα που ρέει από το δέντρο που μαρτύρησε ο Άγιος Νικόλαος ο εν Βουνένοις, ρέει μόνο κατά την ημέρα της γιορτής του Αγίου με το πάτριο. Τέλος, ο Δωσίθεος Ιεροσολύμων (Δωδεκάβιβλος, βιβλίο ΙΒ´, παρ. Β´), αναφέρει το γνωστό θαύμα του Βελιγραδίου, την ημέρα της γιορτής του Προφήτου Ηλία, με το πάτριο. Η ιστορία με το πρόσφορο που πέτρωσε, είναι σε όλους γνωστή, οπότε, χάριν συντομίας, δεν την αναφέρουμε. Από όλα τα παραπάνω προκύπτει ότι, το πρόβλημα δεν βρίσκεται μόνο στον πασχάλιο κανόνα, αλλά και στο νέο καλανδάριο(ημερολόγιο). Σύμφωνα με τη Πατριαρχική εγκύκλιο του 1920,τον καταστατικό χάρτη της αιρέσεως του Οικουμενισμού, η αλλαγή του ημερολογίου έπρεπε να γίνει, όχι για επιστημονικούς, ή άλλους λόγους, αλλά μέσα στο πλαίσιο του Οικουμενισμού. Για να συνεορτάζουν ταυτόχρονα όλες οι “εκκλησίες”. Καταλάβετε το αδελφοί μου, χωρίς κοινό ημερολόγιο δεν μπορεί να υπάρχει Οικουμενισμός (πρέπει πχ. να γιορτάζει Χριστούγεννα και ο Ορθόδοξος, και ο παπικός, για να μπορέσουν να συμπροσευχηθούν επί του αυτού γεγονότος). Η εισαγωγή της καινοτομίας έγινε από μία χούφτα μασόνους (αποδεδειγμένα), και όχι υπό όλης της Εκκλησίας. Αποδεχόμενος το νέο ημερολόγιο, νιώθω σαν να κάνω υπακοή στον αντίχριστο, τα όργανά του και τα πονηρά σχέδιά των (αφού δεν συνέτρεχε κανένας άλλος σοβαρός λόγος, για την αλλαγή του ημερολογίου). Οι καινοτομήσαντες ήξεραν εκ των προτέρων ότι η κίνησή τους θα προκαλέσει διχασμούς και σχίσματα στην Εκκλησία, άρα ήταν πράξη a priori, μη θεάρεστος. Αναλυτικότερα, η έκθεσις της επιτροπής επί του ημερολογιακού ζητήματος (έτος 1923), με εξέχων μέλος τον Χρυσόστομο Παπαδόπουλο, αναφέρει ότι: “ουδεμία τούτων (Εκκλησία) δύναται να χωρισθεί των λοιπών και αποδεχθεί το νέο ημερολόγιον χωρίς να καταστεί σχισματική απέναντι των άλλων”. Το ημερολόγιο δεν άλλαξε για επιστημονικούς λόγους, όπως πολλοί ισχυρίζονται. Έπρεπε, λένε, να γίνει η αλλαγή για να επανέλθει η ισημερία, όπως ήταν κατά τη περίοδο της Α´ Οικουμενικής Συνόδου, άρα να βρίσκεται ορθότερα η ημέρα εορτασμού του Πάσχα... Ψέμματα αδελφοί μου! Αν αυτός ήταν ο λόγος της καινοτομίας, τότε γιατί άφησαν άθικτο τον πασχάλιο κανόνα, και γιορτάζουν το Άγιον Πάσχα, ουσιαστικά με το Ιουλιανό Ημερολόγιο; 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου