«Ουκ αρνησομεθα σε φιλη Ορθοδοξια, ου ψευδομεθα σε πατροπαραδοτο

«Ουκ αρνησομεθα σε φιλη Ορθοδοξια, ου ψευδομεθα σε πατροπαραδοτον σεβας. Εν σοι εγεννεθημεν, εν σοι ζωμεν, εν σοι κοιμησομεθα. Ει δε και καλεσει καιρος και μυριακις υπερ σου τεθνηξομεθα». (Ιωσηφ Βρυεννιος)

Σάββατο 31 Μαρτίου 2012

ΤΟ ΑΓΙΟ ΟΡΟΣ ΑΠΟΦΑΣΙΣΕ: ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΚΑΡΤΑ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΗ! ΚΑΡΥΑΙ ΤΗ 22.4/5.5.2011 ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΙΣ ΙΕΡΑΣ ΚΟΙΝΟΤΗΤΟΣ ΑΓΙΟΥ ΟΡΟΥΣ ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗΣ ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΕΩΣ ΚΑΙ ΤΗΣ «ΚΑΡΤΑΣ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΗ» Εξ αφορμής της προσφάτου καταθέσεως στην Βουλή των Ελλήνων του νομοσχεδίου «Για την Ηλεκτρονική Διακυβέρνηση» και την απορρέουσα εκ τούτου μελ­λον­τική έκδοσι της «Κάρτας του Πολίτη», η Ιερά Κοινότης του Αγίου Όρους επιθυμεί να επισημάνη τα ακόλουθα: Η «Κάρτα του Πολίτη» ταυτοποιεί την προσωπικότητα του πολίτη και τον μετατρέπει σε ένα αριθμό του συστήματος της ηλεκτρο­νικής διακυβερνήσεως. Όλοι οι πολίτες εντάσσονται πλέον σε ένα ηλεκτρονικό σύστημα, το οποίο ελέγχει και επεξερ­γάζεται τα στοιχεία της προσωπικής τους ζωής (οικονομική δραστηριότης, θέματα υγείας, εργασίας, κοινωνικής συμπεριφοράς κ.λπ.), καταργώντας ουσιαστικά τις προσωπικές τους ελευθερίες. Επειδή το σύστημα αυτό έχει την δυνατότητα να μετεξελίσσεται εύκολα θεωρούμε ότι είναι ορατός ο κίνδυνος για τους Χριστιανούς να παραβιάζεται η ελευθερία της θρησκευτικής τους συνειδήσεως, στερώντας τους την δυνατότητα να ομολογούν ελεύθερα την πίστι τους και να κηρύσσουν το Ευαγγέλιο του Χριστού. Επειδή μάλιστα η εξουσία χρήσεως του συστήματος αυτού παραδίδεται σε φορείς ακαθόριστους ως προς τον δη­μόσιο η ιδιωτικό τους χαρακτήρα και τους δίδεται η ευχέρεια να προσθαφαιρούν στην Κάρτα δεδομένα, υπάρχει το ενδεχόμενο ακόμη και της ανεπίγνωστης εκ μέρους των πιστών χρήσεως αντιχριστιανικών συμβόλων. Για όλους τους παραπάνω λόγους η Ιερά Κοινότης του Αγίου Όρους εκφράζει την έντονη ανησυχία της και υποβάλλει θερμή παράκλησι προς την Ελληνική Κυβέρνησι να μη προχωρήση στην έκδοσι της ηλεκτρονικής «Κάρτας του Πολίτη», συνιστά δε στους χριστιανούς να χρησιμοποιούν τα συμβατικά μέσα ταυτοποιήσεώς τους. Η υποχρεωτική επιβολή τοιούτου είδους Κάρτας μας ευρίσκει αντιθέτους. Ως Ορθόδοξοι Χριστιανοί δεν λησμονούμε ότι «μείζων ο εν ημίν η ο εν τω κόσμω», και ότι ο Χριστός «νενίκηκε τον κόσμον»• τούτο όμως δεν συνεπάγεται και την συμφωνία μας σε υποχρεωτικές και ανελεύθερες πρακτικές. Ευχόμεθα ολοψύχως η Κυρία Θεοτόκος, η Προστάτις και Έφορος του Αγίου Όρους, να δίδη στον ευλαβή λαό της πατρίδος μας την δύναμι να ανταπεξέρχεται σε όλες τις δυσκολίες του βίου, μάλιστα μέσα στη δυσχερή αυτή συγκυρία που διερχόμεθα. Άπαντες οι εν τη κοινή Συνάξει Αντιπρόσωποι και Προϊστάμενοι των είκοσιν Ιερών Μονών του Αγίου Όρους Άθω. ΤΟ ΕΙΔΑΜΕ: http://orthodox-watch.blogspot.com/2011/05/blog-post_9352.html


ΤΟ ΑΓΙΟ ΟΡΟΣ ΑΠΟΦΑΣΙΣΕ: ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΚΑΡΤΑ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΗ!


ΚΑΡΥΑΙ ΤΗ 22.4/5.5.2011
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΙΣ
ΙΕΡΑΣ ΚΟΙΝΟΤΗΤΟΣ ΑΓΙΟΥ ΟΡΟΥΣ
ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗΣ ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΕΩΣ
ΚΑΙ ΤΗΣ «ΚΑΡΤΑΣ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΗ»

Εξ αφορμής της προσφάτου καταθέσεως στην Βουλή των Ελλήνων του νομοσχεδίου «Για την Ηλεκτρονική Διακυβέρνηση» και την απορρέουσα εκ τούτου μελ­λον­τική έκδοσι της «Κάρτας του Πολίτη», η Ιερά Κοινότης του Αγίου Όρους επιθυμεί να επισημάνη τα ακόλουθα:
Η «Κάρτα του Πολίτη» ταυτοποιεί την προσωπικότητα του πολίτη και τον μετατρέπει σε ένα αριθμό του συστήματος της ηλεκτρο­νικής διακυβερνήσεως.
Όλοι οι πολίτες εντάσσονται πλέον σε ένα ηλεκτρονικό σύστημα, το οποίο ελέγχει και επεξερ­γάζεται τα στοιχεία της προσωπικής τους ζωής (οικονομική δραστηριότης, θέματα υγείας, εργασίας, κοινωνικής συμπεριφοράς κ.λπ.), καταργώντας ουσιαστικά τις προσωπικές τους ελευθερίες.
Επειδή το σύστημα αυτό έχει την δυνατότητα να μετεξελίσσεται εύκολα θεωρούμε ότι είναι ορατός ο κίνδυνος για τους Χριστιανούς να παραβιάζεται η ελευθερία της θρησκευτικής τους συνειδήσεως, στερώντας τους την δυνατότητα να ομολογούν ελεύθερα την πίστι τους και να κηρύσσουν το Ευαγγέλιο του Χριστού.


Επειδή μάλιστα η εξουσία χρήσεως του συστήματος αυτού παραδίδεται σε φορείς ακαθόριστους ως προς τον δη­μόσιο η ιδιωτικό τους χαρακτήρα και τους δίδεται η ευχέρεια να προσθαφαιρούν στην Κάρτα δεδομένα, υπάρχει το ενδεχόμενο ακόμη και της ανεπίγνωστης εκ μέρους των πιστών χρήσεως αντιχριστιανικών συμβόλων.
Για όλους τους παραπάνω λόγους η Ιερά Κοινότης του Αγίου Όρους εκφράζει την έντονη ανησυχία της και υποβάλλει θερμή παράκλησι προς την Ελληνική Κυβέρνησι να μη προχωρήση στην έκδοσι της ηλεκτρονικής «Κάρτας του Πολίτη», συνιστά δε στους χριστιανούς να χρησιμοποιούν τα συμβατικά μέσα ταυτοποιήσεώς τους.


Η υποχρεωτική επιβολή τοιούτου είδους Κάρτας μας ευρίσκει αντιθέτους.
Ως Ορθόδοξοι Χριστιανοί δεν λησμονούμε ότι «μείζων ο εν ημίν η ο εν τω κόσμω», και ότι ο Χριστός «νενίκηκε τον κόσμον»• τούτο όμως δεν συνεπάγεται και την συμφωνία μας σε υποχρεωτικές και ανελεύθερες πρακτικές.


Ευχόμεθα ολοψύχως η Κυρία Θεοτόκος, η Προστάτις και Έφορος του Αγίου Όρους, να δίδη στον ευλαβή λαό της πατρίδος μας την δύναμι να ανταπεξέρχεται σε όλες τις δυσκολίες του βίου, μάλιστα μέσα στη δυσχερή αυτή συγκυρία που διερχόμεθα.


Άπαντες οι εν τη κοινή Συνάξει Αντιπρόσωποι και Προϊστάμενοι
των είκοσιν Ιερών Μονών του Αγίου Όρους Άθω.

Μοναχός Μωυσής, Αγιορείτης, Η ελευθερία Η ελευθερία Γράφει ο μοναχός Μωυσής, Αγιορείτης Πολύς λόγος έχει γίνει και γίνεται για την ελευθερία του ανθρώπου. Πολλοί αγώνες και πολλές θυσίες. Εντούτοις, ο άνθρωπος παραμένει ανελεύθερος. Είναι τόσο ανελεύθερος όσο να μην κλείνει την τηλεόραση, που προσβάλλει τη νοημοσύνη του. Η μόδα και η διαφήμιση τον κάνουν να κυκλοφορεί με κάτι που δεν του αρέσει. Ελευθερία είναι να κάνει κανείς τον εαυτό του ό,τι θέλει και όχι να τον κάνει ο εαυτός του ό,τι θέλει. Κατά τη χριστιανική διαδικασία η ελευθερία είναι άνωθεν κι έρχεται κατόπιν μικρού, υπεύθυνου, τίμιου και επιμελούς προσωπικού αγώνος. Η ελευθερία έχει σχέση με το ορθόδοξο ήθος. Είναι ιδιαίτερης σημασίας το γεγονός ότι ο Θεός θέλει τον άνθρωπο ελεύθερο. Στο ευαγγέλιο τονίζεται η ελευθερία με τη γνώση της αλήθειας. Ο Θεός δεν θέλει ανελεύθερους. Η ελευθερία δεν είναι αφηρημένη έννοια, φαντασία, ιδέα, αλλά πράξη, βίωμα, εμπειρία και τρόπος ζωής. Ελεύθερα λοιπόν ακολουθεί και πιστεύει στον Θεό. Ο Θεός δεν είναι δικτάτορας, δεν θέλει πιστούς άβουλους, φοβισμένους και τρομοκρατημένους. Ο νόμος του Θεού μπορεί να τηρείται μόνο ελεύθερα. Όταν ο άνθρωπος τηρεί ευχάριστα τις θείες εντολές, σχετίζεται, επηρεάζεται με την πηγή της ελευθερίας και της αλήθειας. Ο χριστιανός σήμερα ζει μέσα στον κουραστικό κόσμο, αλλά δεν προσλαμβάνει το κοσμικό φρόνημα. Δεν είναι κοσμόφοβος αλλά θεοσεβούμενος. Με τον χρόνο αποκτά ένα νέο ήθος, που προέρχεται από την ελεύθερη υπακοή στον θεϊκό νόμο. Μέσα στην Εκκλησία οι πιστοί είναι άφοβοι, ελεήμονες, ίσοι, ταπεινοί, ειλικρινείς και χαριτωμένοι. Ο όσιος Μάρκος ο Ασκητής λέγει πως είναι ανάγκη εκούσια να ανεχθούμε την υποδούλωσή μας, αλλά μέσα μας να είμαστε ελεύθεροι, τηρούντες τις θείες εντολές, μέσα στις οποίες ανακαλύπτεται η αλήθεια. Ο δρόμος προς τη θεόσδοτη και θεοδώρητη ελευθερία διά μέσου της τηρήσεως των ευαγγελικών εντολών είναι μία καταπληκτική μυσταγωγία. Η εκούσια αυτή υποδούλωση δεν αλλοιώνει ή καταργεί το κάθε πρόσωπο, αλλά το φωτίζει και λαμπρύνει. Ακόμη και οι χριστιανοί μένουν αρκετές φορές στον τύπο του γράμματος και όχι στο βάθος της ουσίας. Αρκούνται στα λίγα και δεν θέλουν μεγάλους μπελάδες στο κεφάλι τους. Δυσφορούν, αδιαφορούν, οκνεύουν, μεταθέτουν την ενασχόληση με τον άγνωστο εαυτό τους. Τον μαθαίνουν στο λίγο και όχι στο όλο. Στο βάθος του καθενός υπάρχει μία νοσταλγία, μία αθωότητα, μία ελπίδα, μία άδολη δίψα και μια πείνα. Μερικές φορές αθέλητα ακολουθούνται στερεότυπα κάποιοι κανόνες. Σαν να κλοτσά η καρδιά και να βαρύνεται το πνεύμα. Όμως δίνονται ευκαιρίες βαθύτερης σπουδής, σημαντικής αλλαγής και υπομονετικής καλλιέργειας. Ο άνθρωπος αγωνιζόμενος να έχει συνεχή τη μνήμη του Θεού, να έχει αγαθούς λογισμούς, φθάνει ανενόχλητα και ευχάριστα να ποιεί το αγαθό και να του γίνεται συνήθεια καλή. Η Παναγία είναι ιερό πρόσωπο και έδωσε την ελευθερία της στο Θεό κι έκανε το θέλημά Του θέλημά της κι έγινε απελεύθερη και ωραία, με τη σεμνότητά της, τη σύνεσή της, τη σιωπή της, την καθαρότητά της και την ακέραιη ταπεινοφροσύνη της. Ελεύθερος είναι αυτός που κάνει ζάφτι τον εαυτό του. Ένας ταπεινόφρονας είναι ελεύθερος. Ο αληθινά ταπεινός αισθάνεται ότι είναι φτωχός σε αρετές και σε πνευματικά αγαθά. Κόβει το θέλημά του, υπακούει από αγάπη, δεν ταράζεται από προσβολές και διάφορες αντιξοότητες. Δεν θυμώνει, δεν κακιώνει, δεν ζηλεύει, δεν υποπτεύεται, δεν οργίζεται και δεν μελαγχολεί. Η επηρμένη εποχή μας τους ειρωνεύεται, τους χλευάζει, τους περιθωριοποιεί και τους απορρίπτει. Όσοι είναι σε απόγνωση, είναι ανάγκη να ενθαρρυνθούν. Ο όσιος Εφραίμ ο Σύρος λέει πως όταν ο εχθρός σου λέει πως χάθηκες και δεν πρόκειται ποτέ να σωθείς, εσύ πες του πως έχει Θεό μακρόθυμο κι εύσπλαχνο και δεν πρόκειται να σε αφήσει να απελπιστείς. Μακεδονία,18/03/2012/


Μοναχός Μωυσής, Αγιορείτης, Η ελευθερία



Η ελευθερία

Γράφει ο μοναχός Μωυσής, Αγιορείτης
Πολύς λόγος έχει γίνει και γίνεται για την ελευθερία του ανθρώπου. Πολλοί αγώνες και πολλές θυσίες. Εντούτοις, ο άνθρωπος παραμένει ανελεύθερος. Είναι τόσο ανελεύθερος όσο να μην κλείνει την τηλεόραση, που προσβάλλει τη νοημοσύνη του.
Η μόδα και η διαφήμιση τον κάνουν να κυκλοφορεί με κάτι που δεν του αρέσει. Ελευθερία είναι να κάνει κανείς τον εαυτό του ό,τι θέλει και όχι να τον κάνει ο εαυτός του ό,τι θέλει.
Κατά τη χριστιανική διαδικασία η ελευθερία είναι άνωθεν κι έρχεται κατόπιν μικρού, υπεύθυνου, τίμιου και επιμελούς προσωπικού αγώνος. Η ελευθερία έχει σχέση με το ορθόδοξο ήθος. Είναι ιδιαίτερης σημασίας το γεγονός ότι ο Θεός θέλει τον άνθρωπο ελεύθερο. Στο ευαγγέλιο τονίζεται η ελευθερία με τη γνώση της αλήθειας. Ο Θεός δεν θέλει ανελεύθερους. Η ελευθερία δεν είναι αφηρημένη έννοια, φαντασία, ιδέα, αλλά πράξη, βίωμα, εμπειρία και τρόπος ζωής. Ελεύθερα λοιπόν ακολουθεί και πιστεύει στον Θεό. Ο Θεός δεν είναι δικτάτορας, δεν θέλει πιστούς
άβουλους, φοβισμένους και τρομοκρατημένους. Ο νόμος του Θεού μπορεί να τηρείται μόνο ελεύθερα. Όταν ο άνθρωπος τηρεί ευχάριστα τις θείες εντολές, σχετίζεται, επηρεάζεται με την πηγή της ελευθερίας και της αλήθειας.
Ο χριστιανός σήμερα ζει μέσα στον κουραστικό κόσμο, αλλά δεν προσλαμβάνει το κοσμικό
φρόνημα. Δεν είναι κοσμόφοβος αλλά θεοσεβούμενος. Με τον χρόνο αποκτά ένα νέο ήθος, που προέρχεται από την ελεύθερη υπακοή στον θεϊκό νόμο. Μέσα στην Εκκλησία οι πιστοί είναι άφοβοι, ελεήμονες, ίσοι, ταπεινοί, ειλικρινείς και χαριτωμένοι. Ο όσιος Μάρκος ο Ασκητής λέγει πως είναι ανάγκη εκούσια να ανεχθούμε την υποδούλωσή μας, αλλά μέσα μας να είμαστε ελεύθεροι, τηρούντες τις θείες εντολές, μέσα στις οποίες ανακαλύπτεται η αλήθεια. Ο δρόμος προς τη θεόσδοτη και θεοδώρητη ελευθερία διά μέσου της τηρήσεως των ευαγγελικών εντολών είναι μία καταπληκτική μυσταγωγία. Η εκούσια αυτή υποδούλωση δεν αλλοιώνει ή καταργεί το κάθε πρόσωπο, αλλά το φωτίζει και λαμπρύνει.
Ακόμη και οι χριστιανοί μένουν αρκετές φορές στον τύπο του γράμματος και όχι στο βάθος της ουσίας. Αρκούνται στα λίγα και δεν θέλουν μεγάλους μπελάδες στο κεφάλι τους. Δυσφορούν, αδιαφορούν, οκνεύουν, μεταθέτουν την ενασχόληση με τον άγνωστο εαυτό τους. Τον μαθαίνουν στο λίγο και όχι στο όλο. Στο βάθος του καθενός υπάρχει μία νοσταλγία, μία αθωότητα, μία ελπίδα, μία άδολη δίψα και μια πείνα. Μερικές φορές αθέλητα ακολουθούνται στερεότυπα κάποιοι κανόνες. Σαν να κλοτσά η καρδιά και να βαρύνεται το πνεύμα. Όμως δίνονται ευκαιρίες βαθύτερης σπουδής, σημαντικής αλλαγής και υπομονετικής καλλιέργειας.
Ο άνθρωπος αγωνιζόμενος να έχει συνεχή τη μνήμη του Θεού, να έχει αγαθούς λογισμούς, φθάνει ανενόχλητα και ευχάριστα να ποιεί το αγαθό και να του γίνεται συνήθεια καλή. Η Παναγία είναι ιερό πρόσωπο και έδωσε την ελευθερία της στο Θεό κι έκανε το θέλημά Του θέλημά της κι έγινε απελεύθερη και ωραία, με τη σεμνότητά της, τη σύνεσή της, τη σιωπή της, την καθαρότητά της και την ακέραιη ταπεινοφροσύνη της.
Ελεύθερος είναι αυτός που κάνει ζάφτι τον εαυτό του. Ένας ταπεινόφρονας είναι ελεύθερος. Ο αληθινά ταπεινός αισθάνεται ότι είναι φτωχός σε αρετές και σε πνευματικά αγαθά. Κόβει το θέλημά του, υπακούει από αγάπη, δεν ταράζεται από προσβολές και διάφορες αντιξοότητες. Δεν θυμώνει, δεν κακιώνει, δεν ζηλεύει, δεν υποπτεύεται, δεν οργίζεται και δεν μελαγχολεί. Η επηρμένη εποχή μας τους ειρωνεύεται, τους χλευάζει, τους περιθωριοποιεί και τους απορρίπτει. Όσοι είναι σε απόγνωση, είναι ανάγκη να ενθαρρυνθούν. Ο όσιος Εφραίμ ο Σύρος λέει πως όταν ο εχθρός σου λέει πως χάθηκες και δεν πρόκειται ποτέ να σωθείς, εσύ πες του πως έχει Θεό μακρόθυμο κι εύσπλαχνο και δεν πρόκειται να σε αφήσει να απελπιστείς.
Μακεδονία,18/03/2012/

Γκρίζος γάτος: Coca Cola... ένα δηλητήριο μέσα μας.. Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ Α...

Γκρίζος γάτος: Coca Cola... ένα δηλητήριο μέσα μας.. Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ Α...: Τι γράφεται: Τα πρώτα 10 λεπτά: 10 κουταλιές ζάχαρης εισχωρούν στο σύστημά σας. (100% της προτεινόμενης ημερήσιας χρήσης.) Ο λόγος ...

Τρίτη 27 Μαρτίου 2012

diadrastiko: ΚΟΡΗ του ΧΙΤΛΕΡ η ΜΕΡΚΕΛ;

diadrastiko: ΚΟΡΗ του ΧΙΤΛΕΡ η ΜΕΡΚΕΛ;: Μπορεί να φαντάζει εξωφρενικό ή ακόμα και τρομακτικό, ωστόσο κυκλοφορεί μία είδηση στο διαδίκτυο, ήδη από τον Αύγουστο του 2007, η οποί...

Δευτέρα 26 Μαρτίου 2012

Σάββατο 24 Μαρτίου 2012

*Πανιερώτατοι Πατέρες΄*** Την στάσιν της έναντι των αιρετικών--και αιρετικοί είναι όλοι οι μή Ορθόδοξοι--η Εκκλησία του Χριστού έχει καθορίσει άπαξ διά παντός,διά των αγίων Πατέρων,δηλαδή διά της Θεανθρωπίνης Παραδόσεως,της μοναδικής καί αναλλοιώτου. Συμφώνως πρός αυτήν τήν στάσιν,εις τούς Ορθοδόξους είναι απηγορευμένη κάθε συμπροσευχή καί κάθε λατρευτική επικοινωνία μετά αιρετικών.Διότι <<τίς μετοχή δικαιοσύνη με ανομία;τίς δέ συμφώνησις Χριστώ προς Βελιάρ;ή τίς μερίς πιστώ μετά απίστου;[Β΄Κορινθ.ς΄14-15]. Ο 45ος κανών των Αγίων Αποστόλων ορίζει.<<Επίσκοπος ή πρεσβύτερος...,αιρετικοίς συνευξάμενος μόνον ,αφοριζέσθω,εί δέ επέστρεψεν αυτοίς,ως κληρικοίς ενεργήσαί τι,καθαιρείσθω... Αυτός ο Ιερός Κανών των Αγίων Αποστόλων δέν προσδιορίζει ποία ακριβώς προσευχή ή ακολουθία απαγορεύεται,αλλα απαγορεύει κάθε κοινήν μεθ΄αιρετικών προσευχήν,έστω και τήν κατ΄ιδίαν [συνευξάμενος].Εις δέ τάς οικουμενικάς κοινάς προσευχάς μήπως δεν γίνονται καί αδρότερα καί ευρύτερα τούτων; Ο 32ος Κανών της εν Λαοδικεία Συνόδου ορίζει.<<Ότι ου δεί αιρετικών ευλογίας λαμβάνειν,αίτινες εισιν αλογίαι μάλλον ή ευλογίαι...Μήπως όμως δεν συμβαίνει εις τας κοινάς οικουμενιστικάς συναντήσεις καί συμπροσευχάς νά ευλογούν αιρετικοί ρωμαιοκαθολικοί επίσκοποι και ιερείς,προτεστάνται πάστορες,ακόμη δε και γυναίκες;[!] Αυτοί και όλοι οι άλλοι σχετικοί κανόνες των Αγίων Αποστόλων καί των Αγίων Πατέρων ίσχυον όχι μόνον κατά την παλαιάν εποχήν,αλλ΄εξακολουθούν νά είναι εν απολύτω ισχύι καί σήμερον,δι΄ολους εμάς τους Ορθοδόξους Χριστιανούς.Ισχύουν αναμφιβόλως καί δια την θέσιν μας έναντι των ρωμαιοκαθολικών καί προτεσταντών.Διότι ο μέν ρωμαιοκαθολικισμός είναι πολλαπλή αίρεσις,περι δε του προτεσταντισμού τί να είπωμεν;Καλλίτερον να μην ομιλώμεν.Ήδη ο Άγιος Σάββας εις την εποχήν του,επτάμισυ αιώνας πρίν ,δεν ωνόμαζεν άραγε τόν ρωμαιοκαθολικισμόν λατινικήν αίρεσιν; Και πόσα από τότε νέα δόγματα δέν επενόησενο πάπας και [αλαθήτως]εδογμάτισε!!!Δεν χωρεί αμφιβολία,ότι διά του δόγματος περί του αλαθήτου του πάπα,ο ρωμαιοκαθολικισμός κατέστη παναίρεσις. Καί η πολύ επαινουμένη Β΄Βατικάνειος Σύνοδος ουδέν ήλλαξεν ούτε όσον αφορά εις την τερατώδη ταύτην αίρεσιν ,αλλά τουναντίον ,επεκύρωσεν αυτήν.Ένεκα τούτου,αν είμεθα Ορθόδοξοι και θέλωμεν να παραμείνωμεν,τότε οφείλομεν και ημείς να τηρήσωμεν την στάσιν του Αγίου Σάβα,του Αγίου Μάρκου Εφέσου,του Αγίου Κοσμά του Αιτωλού,του Αγίου Ιωάννου Κροστάνδης των Νεομαρτύρων της Ορθοδόξου Εκκλησίας,έναντι των ρωμαιοκαθολικών καί των προτεσταντών,εκ των οποίων ούτε οι μέν ,ούτε οι δέ,πιστεύουν Ορθοδόξως εις τα δύο βασικά δόγματα του Χριστιανισμού.εις τήν Αγίαν Τριάδα και εις την Εκκλησίαν. ***Αρχιμανδρίτου Ιουστίνου Πόποβιτς*** Τέλος Συζήτησης


Κυριακή 18 Μαρτίου 2012

ΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΣΤΟΥΣ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥΣ ΠΡΙΝ ΤΗΝ ΚΟΙΜΗΣΗ ΤΗΣ 642 Ειπέ μοι τι είπεν ο Απόστολος Πέτρος προς την Παναγίαν όπου ήκουσεν ότι πλέον μετατίθεται εις τους Ουρανούς; Μόλις από τα κλαύματα άνοιξε και ο Απόστολος Πέτρος το στόμα του και μετά δακρύων λέγει προς την Παναγίαν. Κυρία Θεοτόκε αληθώς μέλλεις να αποθάνης; αμή εγώ τι εκαθήμην πλησίον εδώ και δεν επήγαινα μακράν; Εθάρρουν να σε βλέπω και εις τας θλίψεις μου και διωγμούς να με παρηγορής τον Γέροντα, και τώρα με αφήνεις και εσύ; δεν σώνει μας ο σωματικός χωρισμός του Υιού σου, αλλά θέλεις να μας αφήσης και εσύ Παναγιά; Λέγει του η Παναγία, αγαπημένε μου Πέτρε μη λυπάσαι τίποτε, ωσάν με είχετε εις την γην σωματικά, έτσι χάριτι του Χριστού μου να με έχητε και νοητά βοηθόν σας και παρηγορίαν σας από την σήμερον ημέραν, και επειδή εσύ Πέτρε είσαι ο γεροντότερος από όλους, δια τούτο τώρα μίαν δύο ημέρας παρηγόρησε τους νεωτέρους, στήριξε τους αδυνατοτέρους να μη λυπούνται δια τον θάνατόν μου. Τότε και οι επίλοιποι Απόστολοι απηλογήθησαν προς την Παναγίαν και λέγουσι. Επειδή συ μεν Κυρία Θεοτόκε εγνωρίσαμεν ότι μετατίθεσαι εις τους ουρανούς, δια τούτο έστω άφησέ μας τίποτε λόγον προς παρηγορίαν μας εκ τού αγίου στόματός σου προς ενθύμησίν μας. Όθεν λέγει τους η Παναγία. Τέκνα μου αγαπημένα, ακούσατε λόγον ολίγον και διδαχήν μικράν επειδή ζητάτε και αγαπάτε. Βλέπετε τέκνα μου τον κόσμον τούτον ωσάν εμπόρευμα είναι, ο δε Θεός είναι Βασιλεύς, εσείς δε, οι δούλοι του αγαπημένου μου Υιού, είσθε ωσάν οι εμπορευόμενοι. Λοιπόν να σας το ειπώ ωσάν παραβολήν. Ήτο τις Βασιλεύς μέγας και ισχυρός και είχε δύο δούλους, και ήκουσεν ότι εις τον δείνα τόπον γίνεται μέγα πανηγύριον, και μέγα συμφέρον και κέρδος έχει εκεί, λοιπόν κράζει τους δύο του δούλους και τους λέγει. Επάρετε χρήματα πολλά και πηγαίνετε εις τον δείνα τόπον όπου γίνεται το πανηγύριον και εμπορευθήτε εκεί, αλλά εις ένα μήνα πάλιν να επιστρέψητε και όποιος αργήση περισσότερον του μηνός να είναι χαμένον το κεφάλι του. Επήραν λοιπόν οι δούλοι εκείνοι τα χρήματα και επήγαν εις το πανηγύριον, και ο μεν ένας ως μωρός όπου ήτο δεν αγόρασε πράγματα όπου λείπουν τον Βασιλέα και τα έχει ανάγκην, και να υπάγη γρήγορα αλλά ηγόρασε σπίτια και εργαστήρια και χωράφια και όσα ο Βασιλεύς χρειαζόμενα δεν τα είχε, μηδέ κέρδος και συμφέρον έδιναν εκείνα τον Βασιλέα, και όσον να σπείρη τα χωράφια και να φκιάση τα εργατήρια και τα σπίτια όπου ήσαν χαλασμένα επέρασαν τρεις τέσσαρες μήνες και περισσότερον. Ο δε άλλος δούλος ως φρονιμώτερος όπου ήτο αγόρασε λίθους πολύτιμους και επήγεν εις τον Βασιλέα, και ο Βασιλεύς τον ετίμησε και τον εδόξασε επειδή εφάνη έμπιστος· τον δε άλλον απέστειλεν ορισμόν και τον απεκεφάλισαν ως εχθρόν και εναντίον του Βασιλέως. Έτσι είσθε και εσείς όλοι οι Απόστολοι του Υιού μου· σας έστειλε ο Υιός μου ο ηγαπημένος να υπάγητε εις τον Κόσμον ως πραγματευτάδες και να κερδίσητε τας ψυχάς των πεπλανημένων ανθρώπων όπου δεν ήκουσαν το όνομά του. Αλλά είτις είναι από εσάς, φίλοι μου και τέκνα μου, όπου φανή φίλος του Διδασκάλου του, του Υιού μου, τον θέλει τον τιμήσει και αυτός εις την Βασιλείαν του, εάν δε είναι ότι δεν προσπαθήσητε να αρέσητε τον Διδάσκαλόν σας, μοναχοί σας ηξεύρετε τι θέλετε να πάθητε. Δια τούτο τέκνα μου αγαπημένα σπουδάσατε να κηρύξητε, να φωτίσητε, να καθοδηγήσητε τον πεπλανημένον Κόσμον μήπως τον κερδίσητε και τον υπάτε εις την Βασιλείαν του Υιού μου. Μην φοβήσθε από τους Βασιλείς όπου δύνανται μόνον το σώμα σας να βλάψουν και την ψυχήν σας δεν δύνανται να την κάμωσι τίποτε, αλλά να φοβάσθε από τον Θεόν όπου δύναται και το σώμα σας και την ψυχήν σας να ζημιώση, ωσάν σας το έλεγεν ο Υιός μου. Έχετε αγάπην και ειρήνην μετ’ αλλήλων σας και χαίρεσθε και ευφραίνεσθε ότι πολύς είναι ο μισθός σας εις την Βασιλείαν των ουρανών. Και εάν εγώ, φίλοι μου, υπάγω εις την βασιλείαν του Υιού μου, αλλά αείποτε θέλω είσθε με εσάς να σας στηρίζω και να σας παρηγορώ εις τας θλίψεις σας. Τότε η Θεοτόκος Μαριάμ αναστάσα και εξελθούσα εξέτεινε τας χείρας αυτής προς τον Θεόν και προσηύξατο υπέρ παντός του λαού, και σχήμα αποχαιρετισμού ποιήσασα εις τους εκεί ευρεθέντας, και μετά ταύτα εισήλθε και ανακλίνεται επί του νεκροκραββάτου σχηματίζει το πανάχραντον αυτής Σώμα καθώς ηθέλησε, είτα περί την τρίτην ώραν της ημέρας μηνός Αυγούστου τη 15η βροντή εγένετο εκ του ουρανού φερομένη και μεγαλειοτάτη οσμή ευδωδίας άφατος και ιδού ο Κύριος παραγίνεται εκεί επί νεφελών του ουρανού ερχόμενος μετά δόξης πολλής και πλήθους Αγγέλων. Τότε ο Κύριος κλίνας την κεφαλήν εισήλθεν εις το Ταμείον της Μητρός αυτού και ησπάσατο την Μητέρα αυτού Παρθένον Μαρίαν· ήτις ανοίξασα το στόμα αυτής ευλόγησεν τον Θεόν και είπεν. Και τις ειμί εγώ η αναξία δούλη του Κυρίου μου τις τοιαύτης δόξης αξιωθήναι: Ιδού εγένετό μοι κατά το ρήμα σου. Και ταύτα λέγουσα παρέδωκε το τίμιον αυτής και άμωμον και πανάξιον Πνεύμα εις τας χείρας του Κυρίου και Υιού αυτής ως υπομειδιώντος του προσώπου αυτής· ο δε Σωτήρ παραλαβών την ψυχήν αυτής παρέδωκεν εις τας χείρας των δεδοξασμένων αυτού Αρχαγγέλων Μιχαήλ και Γαβριήλ. Τότε και πάντες οι Απόστολοι εθεάσαντο την ψυχήν της Θεομήτορος ως εν είδει ανθρωπίνου σχήματος κατά πάντα τα μέλη και είδη ως ούτε άρρενος ούτε θήλεως λευκήν ούσαν πολύ σφόδρα και λάμπουσαν υπέρ τον ήλιον. Ο Απόστολος Πέτρος, χαράς πολλής πλησθείς επυνθάνετο τον Κύριον λέγων «Κύριε, τίνος ημών άρα η ψυχή τοιαύτη έσεται, ως η ψυχή της Μητρός σου αειπαρθένου Μαρίας;»· λέγει αυτώ ο Κύριος «Λέγω σοι Πέτρε, ότι πάντων των δικαίων και πιστών αι ψυχαί τοιαύται έσονται, αλλά και τα σώματα αυτών εν τη κοινή αναστάσει ούτως εκλάμψωσι· των δε αμαρτωλών ως αι ψυχαί σκοτειναί εισίν, ούτω και τα σώματα, ότι ηγάπησαν μάλλον το σκότος ή το φως». Και ταύτα ειπών ο Κύριος ανελήφθη εις τους ουρανούς μετά των Αγγέλων δοξάζοντες οι Άγγελοι και υμνούντες εν αλαλαγμώ.


Πέμπτη, 5 Ιανουαρίου 2012

ΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΣΤΟΥΣ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥΣ ΠΡΙΝ ΤΗΝ ΚΟΙΜΗΣΗ ΤΗΣ

 

642 Ειπέ μοι τι είπεν ο Απόστολος Πέτρος προς την Παναγίαν όπου ήκουσεν ότι πλέον μετατίθεται εις τους Ουρανούς;

Μόλις από τα κλαύματα άνοιξε και ο Απόστολος Πέτρος το στόμα του και μετά δακρύων λέγει προς την Παναγίαν. Κυρία Θεοτόκε αληθώς μέλλεις να αποθάνης; αμή εγώ τι εκαθήμην πλησίον εδώ και δεν επήγαινα μακράν; Εθάρρουν να σε βλέπω και εις τας θλίψεις μου και διωγμούς να με παρηγορής τον Γέροντα, και τώρα με αφήνεις και εσύ; δεν σώνει μας ο σωματικός χωρισμός του Υιού σου, αλλά θέλεις να μας αφήσης και εσύ Παναγιά;

Λέγει του η Παναγία, αγαπημένε μου Πέτρε μη λυπάσαι τίποτε, ωσάν με είχετε εις την γην σωματικά, έτσι χάριτι του Χριστού μου να με έχητε και νοητά βοηθόν σας και παρηγορίαν σας από την σήμερον ημέραν, και επειδή εσύ Πέτρε είσαι ο γεροντότερος από όλους, δια τούτο τώρα μίαν δύο ημέρας παρηγόρησε τους νεωτέρους, στήριξε τους αδυνατοτέρους να μη λυπούνται δια τον θάνατόν μου.
Τότε και οι επίλοιποι Απόστολοι απηλογήθησαν προς την Παναγίαν και λέγουσι. Επειδή συ μεν Κυρία Θεοτόκε εγνωρίσαμεν ότι μετατίθεσαι εις τους ουρανούς, δια τούτο έστω άφησέ μας τίποτε λόγον προς παρηγορίαν μας εκ τού αγίου στόματός σου προς ενθύμησίν μας. Όθεν λέγει τους η Παναγία.
Τέκνα μου αγαπημένα, ακούσατε λόγον ολίγον και διδαχήν μικράν επειδή ζητάτε και αγαπάτε. Βλέπετε τέκνα μου τον κόσμον τούτον ωσάν εμπόρευμα είναι, ο δε Θεός είναι Βασιλεύς, εσείς δε, οι δούλοι του αγαπημένου μου Υιού, είσθε ωσάν οι εμπορευόμενοι. Λοιπόν να σας το ειπώ ωσάν παραβολήν.

Ήτο τις Βασιλεύς μέγας και ισχυρός και είχε δύο δούλους, και ήκουσεν ότι εις τον δείνα τόπον γίνεται μέγα πανηγύριον, και μέγα συμφέρον και κέρδος έχει εκεί, λοιπόν κράζει τους δύο του δούλους και τους λέγει. Επάρετε χρήματα πολλά και πηγαίνετε εις τον δείνα τόπον όπου γίνεται το πανηγύριον και εμπορευθήτε εκεί, αλλά εις ένα μήνα πάλιν να επιστρέψητε και όποιος αργήση περισσότερον του μηνός να είναι χαμένον το κεφάλι του. Επήραν λοιπόν οι δούλοι εκείνοι τα χρήματα και επήγαν εις το πανηγύριον, και ο μεν ένας ως μωρός όπου ήτο δεν αγόρασε πράγματα όπου λείπουν τον Βασιλέα και τα έχει ανάγκην, και να υπάγη γρήγορα αλλά ηγόρασε σπίτια και εργαστήρια και χωράφια και όσα ο Βασιλεύς χρειαζόμενα δεν τα είχε, μηδέ κέρδος και συμφέρον έδιναν εκείνα τον Βασιλέα, και όσον να σπείρη τα χωράφια και να φκιάση τα εργατήρια και τα σπίτια όπου ήσαν χαλασμένα επέρασαν τρεις τέσσαρες μήνες και περισσότερον.


Ο δε άλλος δούλος ως φρονιμώτερος όπου ήτο αγόρασε λίθους πολύτιμους και επήγεν εις τον Βασιλέα, και ο Βασιλεύς τον ετίμησε και τον εδόξασε επειδή εφάνη έμπιστος· τον δε άλλον απέστειλεν ορισμόν και τον απεκεφάλισαν ως εχθρόν και εναντίον του Βασιλέως. Έτσι είσθε και εσείς όλοι οι Απόστολοι του Υιού μου· σας έστειλε ο Υιός μου ο ηγαπημένος να υπάγητε εις τον Κόσμον ως πραγματευτάδες και να κερδίσητε τας ψυχάς των πεπλανημένων ανθρώπων όπου δεν ήκουσαν το όνομά του. Αλλά είτις είναι από εσάς, φίλοι μου και τέκνα μου, όπου φανή φίλος του Διδασκάλου του, του Υιού μου, τον θέλει τον τιμήσει και αυτός εις την Βασιλείαν του, εάν δε είναι ότι δεν προσπαθήσητε να αρέσητε τον Διδάσκαλόν σας, μοναχοί σας ηξεύρετε τι θέλετε να πάθητε.
Δια τούτο τέκνα μου αγαπημένα σπουδάσατε να κηρύξητε, να φωτίσητε, να καθοδηγήσητε τον πεπλανημένον Κόσμον μήπως τον κερδίσητε και τον υπάτε εις την Βασιλείαν του Υιού μου. Μην φοβήσθε από τους Βασιλείς όπου δύνανται μόνον το σώμα σας να βλάψουν και την ψυχήν σας δεν δύνανται να την κάμωσι τίποτε, αλλά να φοβάσθε από τον Θεόν όπου δύναται και το σώμα σας και την ψυχήν σας να ζημιώση, ωσάν σας το έλεγεν ο Υιός μου.

Έχετε αγάπην και ειρήνην μετ’ αλλήλων σας και χαίρεσθε και ευφραίνεσθε ότι πολύς είναι ο μισθός σας εις την Βασιλείαν των ουρανών. Και εάν εγώ, φίλοι μου, υπάγω εις την βασιλείαν του Υιού μου, αλλά αείποτε θέλω είσθε με εσάς να σας στηρίζω και να σας παρηγορώ εις τας θλίψεις σας.
Τότε η Θεοτόκος Μαριάμ αναστάσα και εξελθούσα εξέτεινε τας χείρας αυτής προς τον Θεόν και προσηύξατο υπέρ παντός του λαού, και σχήμα αποχαιρετισμού ποιήσασα εις τους εκεί ευρεθέντας, και μετά ταύτα εισήλθε και ανακλίνεται επί του νεκροκραββάτου σχηματίζει το πανάχραντον αυτής Σώμα καθώς ηθέλησε, είτα περί την τρίτην ώραν της ημέρας μηνός Αυγούστου τη 15η βροντή εγένετο εκ του ουρανού φερομένη και μεγαλειοτάτη οσμή ευδωδίας άφατος και ιδού ο Κύριος παραγίνεται εκεί επί νεφελών του ουρανού ερχόμενος μετά δόξης πολλής και πλήθους Αγγέλων.
Τότε ο Κύριος κλίνας την κεφαλήν εισήλθεν εις το Ταμείον της Μητρός αυτού και ησπάσατο την Μητέρα αυτού Παρθένον Μαρίαν· ήτις ανοίξασα το στόμα αυτής ευλόγησεν τον Θεόν και είπεν. Και τις ειμί εγώ η αναξία δούλη του Κυρίου μου τις τοιαύτης δόξης αξιωθήναι: Ιδού εγένετό μοι κατά το ρήμα σου. Και ταύτα λέγουσα παρέδωκε το τίμιον αυτής και άμωμον και πανάξιον Πνεύμα εις τας χείρας του Κυρίου και Υιού αυτής ως υπομειδιώντος του προσώπου αυτής· ο δε Σωτήρ παραλαβών την ψυχήν αυτής παρέδωκεν εις τας χείρας των δεδοξασμένων αυτού Αρχαγγέλων Μιχαήλ και Γαβριήλ.

Τότε και πάντες οι Απόστολοι εθεάσαντο την ψυχήν της Θεομήτορος ως εν είδει ανθρωπίνου σχήματος κατά πάντα τα μέλη και είδη ως ούτε άρρενος ούτε θήλεως λευκήν ούσαν πολύ σφόδρα και λάμπουσαν υπέρ τον ήλιον. Ο Απόστολος Πέτρος, χαράς πολλής πλησθείς επυνθάνετο τον Κύριον λέγων «Κύριε, τίνος ημών άρα η ψυχή τοιαύτη έσεται, ως η ψυχή της Μητρός σου αειπαρθένου Μαρίας;»· λέγει αυτώ ο Κύριος «Λέγω σοι Πέτρε, ότι πάντων των δικαίων και πιστών αι ψυχαί τοιαύται έσονται, αλλά και τα σώματα αυτών εν τη κοινή αναστάσει ούτως εκλάμψωσι· των δε αμαρτωλών ως αι ψυχαί σκοτειναί εισίν, ούτω και τα σώματα, ότι ηγάπησαν μάλλον το σκότος ή το φως». 
Και ταύτα ειπών ο Κύριος ανελήφθη εις τους ουρανούς μετά των Αγγέλων δοξάζοντες οι Άγγελοι και υμνούντες εν αλαλαγμώ.


ΠΗΓΗ: ΤΡΙΑΔΙΚΗ ΔΟΓΜΑΤΟΛΟΓΙΑ, ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ 1960, ΑΝΑΤΥΠΩΣΙΣ 1981, ΘΕΟΛΟΓΙΚΗ ΚΑΙ ΔΟΓΜΑΤΙΚΗ ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΕΙΣ ΕΡΩΤΑΠΟΚΡΙΣΕΙΣ, σ. 119, 120.

Τετάρτη 14 Μαρτίου 2012

SAKIS24: Πιστωτικές κάρτες με «on/off»

SAKIS24: Πιστωτικές κάρτες με «on/off»: Με την εισαγωγή των σύγχρονων τεχνολογιών της επικοινωνίας κοντινού πεδίου (NFC) και της ταυτοποίησης μέσω ραδιοσυχνοτήτων (RFID), οι πι...

Τρίτη 6 Μαρτίου 2012

ΓΙΑΤΙ ΑΚΟΛΟΥΘΩ ΤΟ ΠΑΤΡΙΟ ΕΟΡΤΟΛΟΓΙΟ Ο νέος πασχάλιος κανών, ομού με το νέο, παπικό ημερολόγιο, έχει καταδικαστεί από τρείς Πανορθόδοξες Συνόδους (των ετών 1583, 1587 και 1593). Με το νέο ημερολόγιο, περιορίζεται (ενίοτε, σχεδόν εξαφανίζεται) η νηστεία των Αποστόλων. Κατά τα έτη 1725 και 1783, δύο οικουμενικοί Πατριάρχες (οι Ιερεμίας Γ´ και Καλλίνικος), καθαιρέθηκαν επειδή απλώς πρότειναν να περιοριστεί η νηστεία των Αποστόλων σε ορισμένες ημέρες! Ο ταυτόχρονος εορτασμός όλων των Ορθοδόξων Χριστιανών (των επιμέρους τοπικών Εκκλησιών), αποτελεί εκκλησιαστική παράδοση. Αναλυτικότερα, ο Πατριάρχης Ιεροσολύμων Χρύσανθος (18ος αι.), αναφέρει: “... Ανάμεσα εις τας πολλάς εκκλησιαστικάς παραδόσεις, είναι μία και αναγκαιοτάτη, η ανάγνωσις των Ιερών Ευαγγελίων των τεσσάρων Ευαγγελιστών, των Πράξεων και των Επιστολών των Αγίων Αποστόλων, τα οποία πρέπει να συναναγιγνώσκονται εις όλας τας κατά την οικουμένην Ορθοδόξους Εκκλησίας”. Το αυτό μαρτυρεί και ο ίδιος ο Αρχιεπίσκοπος Χρυσόστομος Παπαδόπουλος, πριν τον κυριεύσει το δαιμόνιον της καινοτομίας. Πιο συγκεκριμένα έγραφε ότι: “ Η επιστολή αυτή του Πατριάρχου Ιερεμίου, χαρακτηρίζει ως άριστα την θέσιν, ήν ευθύς κατέλαβεν η Ορθοδοξία απέναντι της Γρηγοριανής τροποποιήσεως του ημερολογίου. Θεωρείται αυτή ως μία των πολλών καινοτομιών της πρεσβυτέρας Ρώμης, παγκόσμιον σκάνδαλον και αυθαίρετος των εκκλησιαστικών παραδόσεων καταπάτησις”(Διάλογος περί του εορτολογίου της Ορθοδόξου Εκκλησίας, Λάρισα 2008, σελ. 14). Ο Ουρανός έδειξε, με πολλές θεοσημείες, ότι, συνεορτάζει με τις τοπικές Εκκλησίες που ακολουθούν το πάτριο. Ενδεικτικά, αναφέρουμε την αλλαγή της φοράς των υδάτων του Ιορδάνη, τη νεφέλη που εμφανίζεται κατά τη γιορτή της Μεταμορφώσεως, με το πάτριο, στα Ιεροσόλυμα, ενώ το αίμα που ρέει από το δέντρο που μαρτύρησε ο Άγιος Νικόλαος ο εν Βουνένοις, ρέει μόνο κατά την ημέρα της γιορτής του Αγίου με το πάτριο. Τέλος, ο Δωσίθεος Ιεροσολύμων (Δωδεκάβιβλος, βιβλίο ΙΒ´, παρ. Β´), αναφέρει το γνωστό θαύμα του Βελιγραδίου, την ημέρα της γιορτής του Προφήτου Ηλία, με το πάτριο. Η ιστορία με το πρόσφορο που πέτρωσε, είναι σε όλους γνωστή, οπότε, χάριν συντομίας, δεν την αναφέρουμε. Από όλα τα παραπάνω προκύπτει ότι, το πρόβλημα δεν βρίσκεται μόνο στον πασχάλιο κανόνα, αλλά και στο νέο καλανδάριο(ημερολόγιο). Σύμφωνα με τη Πατριαρχική εγκύκλιο του 1920,τον καταστατικό χάρτη της αιρέσεως του Οικουμενισμού, η αλλαγή του ημερολογίου έπρεπε να γίνει, όχι για επιστημονικούς, ή άλλους λόγους, αλλά μέσα στο πλαίσιο του Οικουμενισμού. Για να συνεορτάζουν ταυτόχρονα όλες οι “εκκλησίες”. Καταλάβετε το αδελφοί μου, χωρίς κοινό ημερολόγιο δεν μπορεί να υπάρχει Οικουμενισμός (πρέπει πχ. να γιορτάζει Χριστούγεννα και ο Ορθόδοξος, και ο παπικός, για να μπορέσουν να συμπροσευχηθούν επί του αυτού γεγονότος). Η εισαγωγή της καινοτομίας έγινε από μία χούφτα μασόνους (αποδεδειγμένα), και όχι υπό όλης της Εκκλησίας. Αποδεχόμενος το νέο ημερολόγιο, νιώθω σαν να κάνω υπακοή στον αντίχριστο, τα όργανά του και τα πονηρά σχέδιά των (αφού δεν συνέτρεχε κανένας άλλος σοβαρός λόγος, για την αλλαγή του ημερολογίου). Οι καινοτομήσαντες ήξεραν εκ των προτέρων ότι η κίνησή τους θα προκαλέσει διχασμούς και σχίσματα στην Εκκλησία, άρα ήταν πράξη a priori, μη θεάρεστος. Αναλυτικότερα, η έκθεσις της επιτροπής επί του ημερολογιακού ζητήματος (έτος 1923), με εξέχων μέλος τον Χρυσόστομο Παπαδόπουλο, αναφέρει ότι: “ουδεμία τούτων (Εκκλησία) δύναται να χωρισθεί των λοιπών και αποδεχθεί το νέο ημερολόγιον χωρίς να καταστεί σχισματική απέναντι των άλλων”. Το ημερολόγιο δεν άλλαξε για επιστημονικούς λόγους, όπως πολλοί ισχυρίζονται. Έπρεπε, λένε, να γίνει η αλλαγή για να επανέλθει η ισημερία, όπως ήταν κατά τη περίοδο της Α´ Οικουμενικής Συνόδου, άρα να βρίσκεται ορθότερα η ημέρα εορτασμού του Πάσχα... Ψέμματα αδελφοί μου! Αν αυτός ήταν ο λόγος της καινοτομίας, τότε γιατί άφησαν άθικτο τον πασχάλιο κανόνα, και γιορτάζουν το Άγιον Πάσχα, ουσιαστικά με το Ιουλιανό Ημερολόγιο;


ΓΙΑΤΙ ΑΚΟΛΟΥΘΩ ΤΟ ΠΑΤΡΙΟ ΕΟΡΤΟΛΟΓΙΟ Ο νέος πασχάλιος κανών, ομού με το νέο, παπικό ημερολόγιο, έχει καταδικαστεί από τρείς Πανορθόδοξες Συνόδους (των ετών 1583, 1587 και 1593). Με το νέο ημερολόγιο, περιορίζεται (ενίοτε, σχεδόν εξαφανίζεται) η νηστεία των Αποστόλων. Κατά τα έτη 1725 και 1783, δύο οικουμενικοί Πατριάρχες (οι Ιερεμίας Γ´ και Καλλίνικος), καθαιρέθηκαν επειδή απλώς πρότειναν να περιοριστεί η νηστεία των Αποστόλων σε ορισμένες ημέρες! Ο ταυτόχρονος εορτασμός όλων των Ορθοδόξων Χριστιανών (των επιμέρους τοπικών Εκκλησιών), αποτελεί εκκλησιαστική παράδοση. Αναλυτικότερα, ο Πατριάρχης Ιεροσολύμων Χρύσανθος (18ος αι.), αναφέρει: “... Ανάμεσα εις τας πολλάς εκκλησιαστικάς παραδόσεις, είναι μία και αναγκαιοτάτη, η ανάγνωσις των Ιερών Ευαγγελίων των τεσσάρων Ευαγγελιστών, των Πράξεων και των Επιστολών των Αγίων Αποστόλων, τα οποία πρέπει να συναναγιγνώσκονται εις όλας τας κατά την οικουμένην Ορθοδόξους Εκκλησίας”. Το αυτό μαρτυρεί και ο ίδιος ο Αρχιεπίσκοπος Χρυσόστομος Παπαδόπουλος, πριν τον κυριεύσει το δαιμόνιον της καινοτομίας. Πιο συγκεκριμένα έγραφε ότι: “ Η επιστολή αυτή του Πατριάρχου Ιερεμίου, χαρακτηρίζει ως άριστα την θέσιν, ήν ευθύς κατέλαβεν η Ορθοδοξία απέναντι της Γρηγοριανής τροποποιήσεως του ημερολογίου. Θεωρείται αυτή ως μία των πολλών καινοτομιών της πρεσβυτέρας Ρώμης, παγκόσμιον σκάνδαλον και αυθαίρετος των εκκλησιαστικών παραδόσεων καταπάτησις”(Διάλογος περί του εορτολογίου της Ορθοδόξου Εκκλησίας, Λάρισα 2008, σελ. 14). Ο Ουρανός έδειξε, με πολλές θεοσημείες, ότι, συνεορτάζει με τις τοπικές Εκκλησίες που ακολουθούν το πάτριο. Ενδεικτικά, αναφέρουμε την αλλαγή της φοράς των υδάτων του Ιορδάνη, τη νεφέλη που εμφανίζεται κατά τη γιορτή της Μεταμορφώσεως, με το πάτριο, στα Ιεροσόλυμα, ενώ το αίμα που ρέει από το δέντρο που μαρτύρησε ο Άγιος Νικόλαος ο εν Βουνένοις, ρέει μόνο κατά την ημέρα της γιορτής του Αγίου με το πάτριο. Τέλος, ο Δωσίθεος Ιεροσολύμων (Δωδεκάβιβλος, βιβλίο ΙΒ´, παρ. Β´), αναφέρει το γνωστό θαύμα του Βελιγραδίου, την ημέρα της γιορτής του Προφήτου Ηλία, με το πάτριο. Η ιστορία με το πρόσφορο που πέτρωσε, είναι σε όλους γνωστή, οπότε, χάριν συντομίας, δεν την αναφέρουμε. Από όλα τα παραπάνω προκύπτει ότι, το πρόβλημα δεν βρίσκεται μόνο στον πασχάλιο κανόνα, αλλά και στο νέο καλανδάριο(ημερολόγιο). Σύμφωνα με τη Πατριαρχική εγκύκλιο του 1920,τον καταστατικό χάρτη της αιρέσεως του Οικουμενισμού, η αλλαγή του ημερολογίου έπρεπε να γίνει, όχι για επιστημονικούς, ή άλλους λόγους, αλλά μέσα στο πλαίσιο του Οικουμενισμού. Για να συνεορτάζουν ταυτόχρονα όλες οι “εκκλησίες”. Καταλάβετε το αδελφοί μου, χωρίς κοινό ημερολόγιο δεν μπορεί να υπάρχει Οικουμενισμός (πρέπει πχ. να γιορτάζει Χριστούγεννα και ο Ορθόδοξος, και ο παπικός, για να μπορέσουν να συμπροσευχηθούν επί του αυτού γεγονότος). Η εισαγωγή της καινοτομίας έγινε από μία χούφτα μασόνους (αποδεδειγμένα), και όχι υπό όλης της Εκκλησίας. Αποδεχόμενος το νέο ημερολόγιο, νιώθω σαν να κάνω υπακοή στον αντίχριστο, τα όργανά του και τα πονηρά σχέδιά των (αφού δεν συνέτρεχε κανένας άλλος σοβαρός λόγος, για την αλλαγή του ημερολογίου). Οι καινοτομήσαντες ήξεραν εκ των προτέρων ότι η κίνησή τους θα προκαλέσει διχασμούς και σχίσματα στην Εκκλησία, άρα ήταν πράξη a priori, μη θεάρεστος. Αναλυτικότερα, η έκθεσις της επιτροπής επί του ημερολογιακού ζητήματος (έτος 1923), με εξέχων μέλος τον Χρυσόστομο Παπαδόπουλο, αναφέρει ότι: “ουδεμία τούτων (Εκκλησία) δύναται να χωρισθεί των λοιπών και αποδεχθεί το νέο ημερολόγιον χωρίς να καταστεί σχισματική απέναντι των άλλων”. Το ημερολόγιο δεν άλλαξε για επιστημονικούς λόγους, όπως πολλοί ισχυρίζονται. Έπρεπε, λένε, να γίνει η αλλαγή για να επανέλθει η ισημερία, όπως ήταν κατά τη περίοδο της Α´ Οικουμενικής Συνόδου, άρα να βρίσκεται ορθότερα η ημέρα εορτασμού του Πάσχα... Ψέμματα αδελφοί μου! Αν αυτός ήταν ο λόγος της καινοτομίας, τότε γιατί άφησαν άθικτο τον πασχάλιο κανόνα, και γιορτάζουν το Άγιον Πάσχα, ουσιαστικά με το Ιουλιανό Ημερολόγιο;